We did it! - Abel Tasman
14 december 2015 - Marahau, Nieuw-Zeeland
In Nelson hebben we op 8 december de boodschappen gedaan en zijn we naar het informatiecentrum geweest om alles op tijd te regelen voor onze grote wandeltocht in Abel Tasman! We gaan in Abel Tasman de hele 'Great walk - Abel Tasman' in 4 dagen doen. De wandeltocht is ongeveer 65 km lang en met al je spullen loop je van camping naar camping. Ik ben benieuwd hoe dit gaat worden! Verder hadden we van Stray ook al doorgekregen dat er in het plaatsje Marahau, waar we met Stray stoppen, geen supermarkt is. Inkopen doen voor zowel een wandeltocht van 4 dagen en nog eens 3 dagen in Marahau is een hele klus, maar het is gelukt! Met een hele flightbag vol met eten, staan wij aan het einde van de middag te wachten op de Straybus, klaar om naar Marahau te gaan.
Marahau
Het was vanuit Nelson niet ver rijden naar Marahau toe. Aangekomen bij het hostel in Marahau stonden we versteld van de kamers. Het waren ruime kamers met boxspring bedden in plaats van stappelbedden. Ook hier kwamen we Laura weer tegen, gezellig! (wij hebben haar in Alice Springs ontmoet en kwamen haar ook al tegen in Picton) Op het avondprogramma stond een BBQ! Pacman, onze buschauffeur, kan een bus besturen, maar ook zeker lekker koken. De BBQ was namelijk heerlijk!
De volgende dag zijn we ons gaan klaar maken voor onze wandeltocht. De pasta hadden we gekookt, alles in bakjes gedaan, backpacks ingepakt en de watertaxi geregeld. De spullen die we niet meenemen, hadden we naar het andere hostel gebracht waar we na de wandeltocht overnachten. Na van iedereen te hebben gehoord dat we te veel eten hebben, onze backpacks te zwaar zijn en 65 kilometer wandelen wel erg veel is, begon ik toch wel een beetje te twijfelen. Of het echt een goed plan is, weet ik niet meer, maar wij hebben er zin in en gaan het gewoon doen!
Great Walk - Abel Tasman
Het gaat beginnen, de start van onze wandeltocht! We hebben alles ingepakt, de backpacks zijn volgeladen tot ongeveer 20 kg en alle pasta is gekookt.
Dag 1 - Om 9.00 begon ons avontuur. Op tijd stonden we bij de watertaxi, waar onze tocht begon. Samen met nog een andere jongen, Maik uit Duitsland (we hadden hem ontmoet in de Stray-bus en hij wilde ook de wandeltocht gaan doen), zijn we onze tocht gestart. De watertaxi was niet zomaar een taxi die ons bracht naar ons startpunt, maar gaf ons ook nog een hele tour. De omgeving vanaf het water was al erg mooi om te zien en zelfs de zeehonden konden we zien springen uit het water. Bij Totaranui werden we afgezet door de watertaxi met al onze bagage. Totaranui is onze eerste overnachtingsplaats. We gingen druk opzoek naar de campingoffice, maar deze konden we helaas niet vinden. We wisten vervolgens niet waar we onze tent mochten opzetten, maar gelukkig was de schoonmaakster aanwezig en konden we het haar vragen. Op een groot grasveld mochten we de tent opzetten en in de tent konden we een deel van de spullen achterlaten. De eerste dag hadden we de noordelijke route, Gibbs Hill Track, op de planning staan. Aangezien het een rondje was, zouden we terug komen bij de camping. Dit was ideaal, want zo hoefde we niet al onze spullen mee te nemen. Tijdens het opzetten van de tenten, kwam er nog een andere jongen aanlopen, Patrick uit Zwitserland. Hij had hetzelfde plan en wilde ook de hele route gaan lopen. Zo startte onze grote wandeltocht met z'n vieren! We vertrokken rond 11.00 voor onze eerste wandeltocht. Het was een pittige wandeling, met een grote berg (Gibbs Hill) en enkele kleine bergen die we moesten passeren. Op de top bij de Gibbs Hill hadden we een prachtig uitzicht! Na 6,5 uur lopen, kwamen we terug op de camping. Wij waren gelukkig verstandig geweest om onze tent op slot te doen, want uit de tent van Maik was al eten gestolen. Na al het lopen, hadden we het best wel warm gekregen. Om een beetje af te koelen, waren de jongens en ik het ijskoude zeewater in gesprongen. Het was zo koud dat je na 5 seconden alweer het water uit wilde gaan, maar wel heerlijk afkoelend! 's Avonds hadden we genoten van onze gekookte pasta met mais en bbq-sauce. We waren allemaal best wel moe, waardoor we vroeg ons tentje in zijn gegaan. Voor de zekerheid zette we de wekker om 9.00 uur, echter verwachten we niet dat we tot zo lang zullen slapen in de tent (maar je weet maar nooit!).
Dag 2 - We stonden verbaasd toen we opeens wakker werden van de wekker. Nooit verwacht dat we 10 uur lang konden slapen op een dun slaapmatje in een klein tentje. Gelukkig hadden we in de ochtend genoeg de tijd, aangezien we in onze route een gedeelte hebben waar we moeten wachten op de 'low tide'. Het eerste gedeelte voor de 'low tide' was 2,5 uur lopen. Om 11.00 uur pakken we dan ook al onze spullen, doen de backpacks op de rug en we vervolgen onze wandeltocht verder richting Awaroa. Ik moet toch eerlijk toegeven dat mijn backpack op mijn rug wel erg zwaar aanvoelde! Gelukkig hadden we allemaal een zware backpack en konden we rustig aan doen. Natuurlijk kwamen we al snel weer een berg tegen die we moesten beklimmen. De eerste berg in de ochtend is toch wel het zwaarste! Ik moest toch wel erg wennen aan het beklimmen van een berg met een backpack op mijn rug. Uiteindelijk, na bergje op bergje af, zijn we in twee uur aangekomen bij het strand waar we moesten wachten tot 'low tide'. Op het moment dat we aankwamen, stond er nog zoveel water dat je je niet kon voorstellen dat je over een aantal uur "droog" de oversteek kon gaan maken. Na de lunch en vele potjes kaarten konden we de oversteek gaan maken. Aangezien het niet helemaal droog staat, moesten we de schoenen uit doen en op blote voeten door de modder (en vervelende schelpjes) heen naar de overkant. Na 15 minuten waren we aangekomen bij de overkant en konden we onze schoenen weer aantrekken. We moesten nog een paar uurtjes wandelen en dan zouden we aankomen bij de camping. Onderweg genoten we van de mooie uitzichten en de stranden die we passeerde. Na 6 uur lopen kwamen we eerst aan bij de camping waar de jongens zouden overnachten. Helaas lag onze camping aan de andere kant van de berg, in Tong Quarry, waardoor we nog een stukje extra moesten lopen. Het voordeel was wel dat wij de volgende dag in de ochtend niet meer de berg op hoeven te lopen en de jongens wel! Aangekomen bij de camping schrok ik wel een beetje. Er was bijna niks; alleen een wc die ongeveer twee weken geleden voor het laatst schoongemaakt was en een klein grasveldje waar je je tent kon neerzetten. Het begon ook nog te regenen, dus we moesten snel onze tent opzetten. Met dikke kleren en een regenjas aan hebben we toch nog genoten van onze pasta. Ook kregen we van twee lieve vrouwen een kopje thee, omdat we het zou koud hadden gekregen. Ontzettend lief! Om half 9 vonden wij het wel weer tijd om lekker ons bedje in te gaan.
Dag 3 - Om 10.00 uur hadden we met de jongens afgesproken. Helaas toen we opstonden was het aan het regenen en zag het eruit dat het niet heel mooi weer ging worden vandaag. Aangezien we vandaag ook weer een 'low tide' gedeelte hadden op de route, moesten we op tijd vertrekken. Al meteen mochten we in de ochtend weer beginnen aan de door ons genoemde 'morning hill'. Het weer viel gelukkig mee, ondanks de voorspellingen en zolang we maar een beetje tussen de bomen bleven lopen. Voorbij Torrent Bay konden we sinds gisteren middag eindelijk onze waterflessen weer bijvullen. We hadden gelukkig genoeg waterflessen bij ons, maar toch is het lastig in te schatten hoeveel water je nodig hebt om een hele dag en nacht te overbruggen. We vervolgen onze tocht verder richting het 'low tide' gedeelte. Bij het 'low tide' gedeelte aangekomen, bleken we er toch eerder te zijn dan de planning. Na even op het strand te hebben gezeten, begon het opeens flink te regenen. Op dat moment moesten we een besluit nemen; wachten of de 'high tide' route nemen die 1,5 uur langer was. Op het moment dat we hadden besloten om de 'high tide' route te doen, kregen we van een man een lift aangeboden per boot. Het was een erg klein bootje, waar we met zeven man inzaten. Op het moment dat we in het bootje zaten, begon het echt heel hard te regenen. Ondanks dat wij veel water over ons heen kregen, begon het zeewater wel snel te zakken. Hierdoor konden we niet helemaal naar de overkant komen met de boot. We werden door de man afgezet bij een eilandje en vanaf daar moesten we naar de overkant verder lopen. Aangezien alles toch al nat was, maakte het niet meer uit dat we het laatste stuk nog door het water moesten lopen. Aan de overkant aangekomen, waren we helemaal doorweekt. Echter geven wij niet op en doen we onze schoenen aan om onze weg te vervolgen naar de camping in Anchorage! Het laatste gedeelte moesten we ook nog over het strand lopen. Met de zware backpacks en natte kleding was dat nog een pittig stuk, maar we hebben het gehaald! Gelukkig had deze camping wel wat meer faciliteiten en hadden we een (betere) toilet en een keuken. Na het opzetten van de tent, hadden we drogen kleren aangedaan en zijn we richting de gezamenlijke ruimte van de hutten gegaan waar ze een houten kachel hadden. Helaas mochten we niet lang in de hut blijven, want vanaf 16.00 uur was het alleen voor de mensen die in de hutten verblijven. Dus de rest van de middag en avond hebben wij onze tijd in de open keuken van de camping doorgebracht (gelukkig was het wel overdekt, want het regende nogsteeds). Vroeg in de avond kregen we wel zin in onze heerlijke pasta-maaltijd. Echter kwamen we er achter dat het niet mogelijk is om gekookte pasta langer dan 3 dagen in je backpack mee te slepen. Onze avondmaaltijd was namelijk beschimmeld. Toch lastig als je geen avondeten hebt, maar je lichaam wel weer nieuwe energie nodig heeft na al dat wandelen. Uiteindelijk hadden we besloten om de wraps van de lunch voor de volgende dag voor een deel op te eten, zodat we toch nog een avondmaaltijd hadden. De laatste dag zullen we dan iets minder eten hebben; alleen maar meer reden om morgenavond een lekkere burger te halen als we terug zijn in Marahau. Natuurlijk liggen we weer op tijd in bed en moesten we nog één nachtje op de grond in een tentje slapen.
Dag 4 - Deze dag hoefden we niet al te vroeg op te staan, want we hadden nog maar een kort stukje lopen voor de boeg. Gelukkig scheen het zonnetje al vroeg op de dag en konden we de tent laten drogen, voordat we weg zouden gaan. Backpacks weer op de rug en de laatste kilometer gaan we afleggen, nog 4,5 uur te gaan! Hoe het kan weten we niet, maar we liepen in een goed tempo door en zo kwamen we al vroeg bij onze lunchstop aan. Op het strand hebben we een lunchbreak gehouden. Echter was de break maar voor korte duur, omdat het helaas ging spetteren. De spullen hadden we weer gepakt en onze wandeltocht ging weer verder. Na 3,5 uur kwamen we bij de laatste brug aan en zo waren we weer terug in Marahau! Als goede afsluiter zijn we met zijn vieren nog wat gaan drinken. We hebben geproost op onze prestatie! In 4 dagen hebben we 65 kilometer afgelegd met backpacks van ongeveer 20 kilogram! Aangekomen bij het hostel zijn we snel onder de warme douche (eindelijk weer een douche en zelfs warm ook!) gestapt, heerlijk! En als echte afsluiter zijn we met Maik nog naar de bekende hamburgertent gegaan in Marahau. Hier kunnen ze wel hamburgers maken, ze smaakte erg goed! Eindelijk hadden we ook weer een lekker bed met een goed matras en we hadden zelfs het geluk dat we een kamer voor ons alleen hadden. We zijn vroeg ons bedje ingedoken om heerlijk te gaan slapen!
Op maandag 14 december reizen we weer verder met de Straybus. Met alle blaren op onze voeten en moeizame benen, zijn we de bus (vol met Belgen) ingestapt; op naar Westport!
Reisplan: Als eerste gaan we naar Westport toe. Daarna gaan we naar Franz Josef toe, om daar de glacier te beklimmen. En vervolgens reizen we verder richting Wanaka en Queenstown!
Marahau
Het was vanuit Nelson niet ver rijden naar Marahau toe. Aangekomen bij het hostel in Marahau stonden we versteld van de kamers. Het waren ruime kamers met boxspring bedden in plaats van stappelbedden. Ook hier kwamen we Laura weer tegen, gezellig! (wij hebben haar in Alice Springs ontmoet en kwamen haar ook al tegen in Picton) Op het avondprogramma stond een BBQ! Pacman, onze buschauffeur, kan een bus besturen, maar ook zeker lekker koken. De BBQ was namelijk heerlijk!
De volgende dag zijn we ons gaan klaar maken voor onze wandeltocht. De pasta hadden we gekookt, alles in bakjes gedaan, backpacks ingepakt en de watertaxi geregeld. De spullen die we niet meenemen, hadden we naar het andere hostel gebracht waar we na de wandeltocht overnachten. Na van iedereen te hebben gehoord dat we te veel eten hebben, onze backpacks te zwaar zijn en 65 kilometer wandelen wel erg veel is, begon ik toch wel een beetje te twijfelen. Of het echt een goed plan is, weet ik niet meer, maar wij hebben er zin in en gaan het gewoon doen!
Great Walk - Abel Tasman
Het gaat beginnen, de start van onze wandeltocht! We hebben alles ingepakt, de backpacks zijn volgeladen tot ongeveer 20 kg en alle pasta is gekookt.
Dag 1 - Om 9.00 begon ons avontuur. Op tijd stonden we bij de watertaxi, waar onze tocht begon. Samen met nog een andere jongen, Maik uit Duitsland (we hadden hem ontmoet in de Stray-bus en hij wilde ook de wandeltocht gaan doen), zijn we onze tocht gestart. De watertaxi was niet zomaar een taxi die ons bracht naar ons startpunt, maar gaf ons ook nog een hele tour. De omgeving vanaf het water was al erg mooi om te zien en zelfs de zeehonden konden we zien springen uit het water. Bij Totaranui werden we afgezet door de watertaxi met al onze bagage. Totaranui is onze eerste overnachtingsplaats. We gingen druk opzoek naar de campingoffice, maar deze konden we helaas niet vinden. We wisten vervolgens niet waar we onze tent mochten opzetten, maar gelukkig was de schoonmaakster aanwezig en konden we het haar vragen. Op een groot grasveld mochten we de tent opzetten en in de tent konden we een deel van de spullen achterlaten. De eerste dag hadden we de noordelijke route, Gibbs Hill Track, op de planning staan. Aangezien het een rondje was, zouden we terug komen bij de camping. Dit was ideaal, want zo hoefde we niet al onze spullen mee te nemen. Tijdens het opzetten van de tenten, kwam er nog een andere jongen aanlopen, Patrick uit Zwitserland. Hij had hetzelfde plan en wilde ook de hele route gaan lopen. Zo startte onze grote wandeltocht met z'n vieren! We vertrokken rond 11.00 voor onze eerste wandeltocht. Het was een pittige wandeling, met een grote berg (Gibbs Hill) en enkele kleine bergen die we moesten passeren. Op de top bij de Gibbs Hill hadden we een prachtig uitzicht! Na 6,5 uur lopen, kwamen we terug op de camping. Wij waren gelukkig verstandig geweest om onze tent op slot te doen, want uit de tent van Maik was al eten gestolen. Na al het lopen, hadden we het best wel warm gekregen. Om een beetje af te koelen, waren de jongens en ik het ijskoude zeewater in gesprongen. Het was zo koud dat je na 5 seconden alweer het water uit wilde gaan, maar wel heerlijk afkoelend! 's Avonds hadden we genoten van onze gekookte pasta met mais en bbq-sauce. We waren allemaal best wel moe, waardoor we vroeg ons tentje in zijn gegaan. Voor de zekerheid zette we de wekker om 9.00 uur, echter verwachten we niet dat we tot zo lang zullen slapen in de tent (maar je weet maar nooit!).
Dag 2 - We stonden verbaasd toen we opeens wakker werden van de wekker. Nooit verwacht dat we 10 uur lang konden slapen op een dun slaapmatje in een klein tentje. Gelukkig hadden we in de ochtend genoeg de tijd, aangezien we in onze route een gedeelte hebben waar we moeten wachten op de 'low tide'. Het eerste gedeelte voor de 'low tide' was 2,5 uur lopen. Om 11.00 uur pakken we dan ook al onze spullen, doen de backpacks op de rug en we vervolgen onze wandeltocht verder richting Awaroa. Ik moet toch eerlijk toegeven dat mijn backpack op mijn rug wel erg zwaar aanvoelde! Gelukkig hadden we allemaal een zware backpack en konden we rustig aan doen. Natuurlijk kwamen we al snel weer een berg tegen die we moesten beklimmen. De eerste berg in de ochtend is toch wel het zwaarste! Ik moest toch wel erg wennen aan het beklimmen van een berg met een backpack op mijn rug. Uiteindelijk, na bergje op bergje af, zijn we in twee uur aangekomen bij het strand waar we moesten wachten tot 'low tide'. Op het moment dat we aankwamen, stond er nog zoveel water dat je je niet kon voorstellen dat je over een aantal uur "droog" de oversteek kon gaan maken. Na de lunch en vele potjes kaarten konden we de oversteek gaan maken. Aangezien het niet helemaal droog staat, moesten we de schoenen uit doen en op blote voeten door de modder (en vervelende schelpjes) heen naar de overkant. Na 15 minuten waren we aangekomen bij de overkant en konden we onze schoenen weer aantrekken. We moesten nog een paar uurtjes wandelen en dan zouden we aankomen bij de camping. Onderweg genoten we van de mooie uitzichten en de stranden die we passeerde. Na 6 uur lopen kwamen we eerst aan bij de camping waar de jongens zouden overnachten. Helaas lag onze camping aan de andere kant van de berg, in Tong Quarry, waardoor we nog een stukje extra moesten lopen. Het voordeel was wel dat wij de volgende dag in de ochtend niet meer de berg op hoeven te lopen en de jongens wel! Aangekomen bij de camping schrok ik wel een beetje. Er was bijna niks; alleen een wc die ongeveer twee weken geleden voor het laatst schoongemaakt was en een klein grasveldje waar je je tent kon neerzetten. Het begon ook nog te regenen, dus we moesten snel onze tent opzetten. Met dikke kleren en een regenjas aan hebben we toch nog genoten van onze pasta. Ook kregen we van twee lieve vrouwen een kopje thee, omdat we het zou koud hadden gekregen. Ontzettend lief! Om half 9 vonden wij het wel weer tijd om lekker ons bedje in te gaan.
Dag 3 - Om 10.00 uur hadden we met de jongens afgesproken. Helaas toen we opstonden was het aan het regenen en zag het eruit dat het niet heel mooi weer ging worden vandaag. Aangezien we vandaag ook weer een 'low tide' gedeelte hadden op de route, moesten we op tijd vertrekken. Al meteen mochten we in de ochtend weer beginnen aan de door ons genoemde 'morning hill'. Het weer viel gelukkig mee, ondanks de voorspellingen en zolang we maar een beetje tussen de bomen bleven lopen. Voorbij Torrent Bay konden we sinds gisteren middag eindelijk onze waterflessen weer bijvullen. We hadden gelukkig genoeg waterflessen bij ons, maar toch is het lastig in te schatten hoeveel water je nodig hebt om een hele dag en nacht te overbruggen. We vervolgen onze tocht verder richting het 'low tide' gedeelte. Bij het 'low tide' gedeelte aangekomen, bleken we er toch eerder te zijn dan de planning. Na even op het strand te hebben gezeten, begon het opeens flink te regenen. Op dat moment moesten we een besluit nemen; wachten of de 'high tide' route nemen die 1,5 uur langer was. Op het moment dat we hadden besloten om de 'high tide' route te doen, kregen we van een man een lift aangeboden per boot. Het was een erg klein bootje, waar we met zeven man inzaten. Op het moment dat we in het bootje zaten, begon het echt heel hard te regenen. Ondanks dat wij veel water over ons heen kregen, begon het zeewater wel snel te zakken. Hierdoor konden we niet helemaal naar de overkant komen met de boot. We werden door de man afgezet bij een eilandje en vanaf daar moesten we naar de overkant verder lopen. Aangezien alles toch al nat was, maakte het niet meer uit dat we het laatste stuk nog door het water moesten lopen. Aan de overkant aangekomen, waren we helemaal doorweekt. Echter geven wij niet op en doen we onze schoenen aan om onze weg te vervolgen naar de camping in Anchorage! Het laatste gedeelte moesten we ook nog over het strand lopen. Met de zware backpacks en natte kleding was dat nog een pittig stuk, maar we hebben het gehaald! Gelukkig had deze camping wel wat meer faciliteiten en hadden we een (betere) toilet en een keuken. Na het opzetten van de tent, hadden we drogen kleren aangedaan en zijn we richting de gezamenlijke ruimte van de hutten gegaan waar ze een houten kachel hadden. Helaas mochten we niet lang in de hut blijven, want vanaf 16.00 uur was het alleen voor de mensen die in de hutten verblijven. Dus de rest van de middag en avond hebben wij onze tijd in de open keuken van de camping doorgebracht (gelukkig was het wel overdekt, want het regende nogsteeds). Vroeg in de avond kregen we wel zin in onze heerlijke pasta-maaltijd. Echter kwamen we er achter dat het niet mogelijk is om gekookte pasta langer dan 3 dagen in je backpack mee te slepen. Onze avondmaaltijd was namelijk beschimmeld. Toch lastig als je geen avondeten hebt, maar je lichaam wel weer nieuwe energie nodig heeft na al dat wandelen. Uiteindelijk hadden we besloten om de wraps van de lunch voor de volgende dag voor een deel op te eten, zodat we toch nog een avondmaaltijd hadden. De laatste dag zullen we dan iets minder eten hebben; alleen maar meer reden om morgenavond een lekkere burger te halen als we terug zijn in Marahau. Natuurlijk liggen we weer op tijd in bed en moesten we nog één nachtje op de grond in een tentje slapen.
Dag 4 - Deze dag hoefden we niet al te vroeg op te staan, want we hadden nog maar een kort stukje lopen voor de boeg. Gelukkig scheen het zonnetje al vroeg op de dag en konden we de tent laten drogen, voordat we weg zouden gaan. Backpacks weer op de rug en de laatste kilometer gaan we afleggen, nog 4,5 uur te gaan! Hoe het kan weten we niet, maar we liepen in een goed tempo door en zo kwamen we al vroeg bij onze lunchstop aan. Op het strand hebben we een lunchbreak gehouden. Echter was de break maar voor korte duur, omdat het helaas ging spetteren. De spullen hadden we weer gepakt en onze wandeltocht ging weer verder. Na 3,5 uur kwamen we bij de laatste brug aan en zo waren we weer terug in Marahau! Als goede afsluiter zijn we met zijn vieren nog wat gaan drinken. We hebben geproost op onze prestatie! In 4 dagen hebben we 65 kilometer afgelegd met backpacks van ongeveer 20 kilogram! Aangekomen bij het hostel zijn we snel onder de warme douche (eindelijk weer een douche en zelfs warm ook!) gestapt, heerlijk! En als echte afsluiter zijn we met Maik nog naar de bekende hamburgertent gegaan in Marahau. Hier kunnen ze wel hamburgers maken, ze smaakte erg goed! Eindelijk hadden we ook weer een lekker bed met een goed matras en we hadden zelfs het geluk dat we een kamer voor ons alleen hadden. We zijn vroeg ons bedje ingedoken om heerlijk te gaan slapen!
Op maandag 14 december reizen we weer verder met de Straybus. Met alle blaren op onze voeten en moeizame benen, zijn we de bus (vol met Belgen) ingestapt; op naar Westport!
Reisplan: Als eerste gaan we naar Westport toe. Daarna gaan we naar Franz Josef toe, om daar de glacier te beklimmen. En vervolgens reizen we verder richting Wanaka en Queenstown!